Een bult bij honden; dat klinkt altijd vervelend! Er bestaan verschillende bulten, zowel goedaardige als kwaadaardige bulten. Een bult betekent niet gelijk een kwaadaardige bult (of tumor) maar de woorden bult, gezwel of tumor kan bij jou als baas toch best hard binnenkomen als jouw maatje hier last van heeft. In dit advies nemen wij met je door welke gezwellen er zijn en waar ze vaak voorkomen.
Wat is een bult?
De cellen in het lichaam van je hond delen zich constant. Met behulp van deze celdeling worden wonden genezen en groeit jouw hond. Helaas gaat het soms fout tijdens het delen en wordt deze fout niet gecorrigeerd door het lichaam. Er ontstaat een bult, ofwel een plaatselijke overmatige weefselgroei. Een bult bij honden is een klompje cellen in of op het lichaam. Bij oude honden komen deze fouten in de celdeling sneller voor en is de kans op een gezwel bij oude honden dus een stuk groter. Een bult of gezwel bij honden kan goedaardig of kwaadaardig zijn.
Goedaardige bult bij honden
Een bult bij honden klinkt snel heel naar, maar hoeft niet gelijk gevaarlijk of kwaadaardig te zijn. Een goedaardige bult is géén kanker. In dit geval ontstaat er een fout in de celdeling en begint het klompje cellen steeds groter te groeien. Echter blijft een goedaardige bult in een kapsel, oftewel een omhulsel, zitten en groeit deze niet door omliggende weefsels. Met behulp van het kapsel worden uitzaaiingen in andere lichaamsdelen van jouw hond voorkomen. Er zijn verschillende goedaardige bulten. Histiocytomen zijn hier een van, dit lijken een soort wratjes en kunnen in een vroeg stadium met plaatselijke verdoving worden verwijderd. Een andere soort is Lipomen, ofwel een vetbult, deze is gevuld met vet en kan plotseling ontstaan. Heeft jouw hond vetbulten? Vetbulten bij honden komen vaak voor, meerdere vetbulten bij één hond is iets wat vaak voorkomt.
Goedaardige bulten bij honden kunnen op twee manieren wel gevaarlijk worden:
- Het kan zijn dat het gezwel gaat drukken op omliggende weefsels en daardoor klachten ontstaan;
- Het kan in bijzondere gevallen gebeuren dat het gezwel kwaadaardig wordt en door het kapsel heen groeit.
Kwaadaardige bult bij honden
In tegenstelling tot een goedaardige bult of gezwel waarbij de celdeling in een kapsel blijft, vindt de celdeling bij een kwaadaardige bult open plaats. Dit houdt in dat de bult door omliggende weefsels en organen groeit. In dit geval is het losraken van individuele cellen van de bult ook snel gebeurd. Deze losgeraakte cellen kunnen dan via de bloed- of lymfevaten meereizen naar andere plekken in het lichaam. Hier kunnen zij dan weer verder groeien en is er een nieuwe bult ontstaan op een andere plek in of op het lichaam van je hond. Bij een kwaadaardige bult wordt er altijd gesproken van een kankergezwel.
Voorbeelden van kankergezwellen bij honden zijn:
- Testikeltumoren (gezwel op de geslachtsdelen van een reu);
- Melkkliertumoren (gezwel bij de melkklieren van een teef);
- Circumanaalkliertumoren (gezwel rondom de anus);
- Teenhuidtumoren (gezwel rond de tenen);
- Mastocytomen (kan overal op het lichaam voorkomen);
- Osteosarcome (gezwel in de botten).
Waar kan een bult allemaal ontstaan?
In principe kan een bult op elke plek in of op het lichaam ontstaan. Het is uiteraard belangrijk om bepaalde plekken extra in de gaten te houden. Scherp zijn op bulten, wratten of andere aanhangsels is belangrijk en kan verschil uitmaken voor mogelijk oplossingen. Met name bij kwaadaardige bulten is het handig om in een vroeg stadium te weten met welke soort bult je te maken hebt. Het behandelplan hangt hier vanaf. Bij kleine wratjes die verder geen kwaad kunnen is het vaak handig als deze in een vroeg stadium kunnen worden verwijderd. Dan is hier alleen plaatselijke verdoving voor nodig in plaats van volledig onder narcose. We nemen de meest voorkomende plekken van bulten bij honden met je door!
Bulten in de bek
Een bult of gezwel in de bek van jouw hond kan goedaardig of kwaadaardig zijn. Binnen de bek kunnen er op verschillende plaatsen een bult ontstaan. Zo kan er op het tandvlees een bult ontstaan, op/onder de tong of achter in de keel. Bulten op het tandvlees van jouw viervoeter kunnen zowel goed- als kwaadaardig zijn, dit afhankelijk van het tempo waarop het groeit. Bulten in de bek van oude honden komen ook vaak voor. Zoals hierboven genoemd ontstaan er sneller foutjes in de celdeling bij oude honden en lopen zij grotere kans op bulten in de mond.
Bulten in de buik
De buik van je hond is een plek waar ook vaak bulten of wratten ontstaan. Een van de meest voorkomende buikgezwellen is de melkkliertumor. Melkkliertumoren komen voor bij teven. De kans op fouten in de celgroei wordt vergroot door de hormonen die vrijkomen tijdens de loopsheid. Daarnaast zijn er helaas ook veel bulten waar de gevoeligheid voor ontwikkeling erfelijk wordt meegegeven. Zo blijkt dat maagkanker veel voorkomt bij de Belgische Herders.
Bulten bij de anus
Bulten of gezwellen rondom de anus is iets wat we ook vaker zien bij oude (niet-gecastreerde) honden. De medische benaming voor dit soort tumoren is perianaalkliertumoren en de groei van deze bulten wordt beïnvloed door het hormoon testosteron. Deze gezwellen zijn vaak goedaardig en kunnen operatief verwijderd worden. In de meeste gevallen zal de bult bij de anus van je hond goed kunnen worden verwijderd, maar het kan voorkomen dat jouw hond incontinent wordt na de operatie. Omdat het geslachtshormoon invloed heeft op de groei en ontstaan van deze bulten, wordt er vaak gekozen om de hond gelijk te castreren.
Bulten bij de oren
Een bult of gezwel op het oor van je hond, dat is niet heel mooi. Veel voorkomende bulten in het gezicht zijn de histiocytomen. Dit lijken net lichtgekleurde wratjes. Veel baasjes vinden deze gezwelletjes op de oren, lippen of neus geen mooi gezicht en kiezen ze er vaak voor deze al snel te laten weghalen. In de meeste gevallen zijn deze bulten niet kwaadaardig en kunnen ze in een vroeg stadium makkelijk verwijderd worden.
Bulten bij de poten (of tussen de tenen)
Een bult of gezwel tussen de tenen van je hond komt ook veel voor. Rondom de poten is een plek waar vaker een bult bij honden ontstaat. De bulten bij de poten van je hond zijn vaak huidcel tumoren, ook wel mastceltumoren. Dit zijn kwaadaardige bulten en kunnen gevaarlijk zijn in verschillende gradaties. Wil je meer weten over de poten van je hond? Lees alles over de voetkussens van je hond! Sommige rassen zijn gevoeliger voor deze bulten:
- Boxer;
- Mopshond;
- Stafford;
- Labrador Retrievers;
- Golden Retrievers;
- Beagles;
- Shar Pei;
- Boston terriërs.
Bulten na een tekenbeet
Na een tekenbeet kan het voorkomen dat jouw hond een bult krijgt. Echter is deze bult niet gelijk aan de bulten die wij hierboven genoemd hebben. Na een tekenbeet is de huid vaak geïrriteerd en kan in sommige gevallen zelfs ontsteken. Dit kan gebeuren wanneer er tijdens het verwijderen van de teek, niet alles juist is verwijderd. Om de kop van de teek of een ander achterblijfsel te verwijderen zal de huid dit er zelf uit proberen te zweren. Hierdoor is de huid geïrriteerd en kan het dik, warm en rood eruit zien. Blijft de plek langere tijd, dik, warm, rood en is er vorming van pus dan is het raadplegen van de dierenarts altijd nodig!
Voorkom een tekenbeet bij je hond met anti-tekenproducten. Lees in ons advies “huisdieren en teken” alles over een teek en hoe je deze parasieten kan tegengaan!
Bekijk onze verzorgende producten:
Waar moet ik als baas op letten?
Zoals eerder genoemd kunnen bulten bij honden op verschillende manieren en plekken ontstaan. Maar wat moet je doen als je een bult hebt geconstateerd bij je hond? In het geval van zichtbare bulten zoals wratten is het belangrijk om een aantal punten in de gaten te houden:
- Groeit de bult snel;
- Zit je hond veel aan de bult (krabben, likken, etc.);
- Is de bult open (is er een wondje ontstaan);
- Zit de bult op een vervelende plek.
Het is uiteraard altijd handig om de dierenarts naar de bult te laten kijken, maar wanneer een van de bovenstaande punten van toepassing is dan is een bezoek aan de dierenarts zeker aanbevolen.
Een andere optie is het constateren van een bult die niet echt zichtbaar is. Een onderhuidse vetbult is hier een voorbeeld van. Bij vetbulten is het altijd verstandig om dit door de dierenarts te laten onderzoeken. Vetbulten lijken veel op andere (mogelijke) kwaadaardige bulten en het is daarom fijn om dit door de dierenarts te laten uitsluiten.