De bevalling van je hond: een spannende periode, maar o zo leuk! Tenminste, als het allemaal goed gaat. Het is daarom belangrijk om je goed in te lezen over de bevalling om je hond hierin goed te kunnen ondersteunen. Hoe lang is een hond drachtig? Waaraan herken je een naderende bevalling? Wanneer moet je de dierenarts bellen bij de bevalling van de hond? En hoe verloopt het herstel van de teef? Lees hier alles over de bevalling bij een hond zodat je na het lezen helemaal voorbereid bent!
Tekenen naderende bevalling hond
Rond de 9e week is het opletten geblazen als je een drachtige hond hebt. Er zijn namelijk een aantal tekenen die het begin van de bevalling van je hond aanduiden, deze lees je hieronder!
Gedrag van de teef
Enkele dagen of uren voor de bevalling van de hond kan het gedrag veranderen. Wanneer de teef de volgende gedragingen laat zien, is de bevalling nabij:
- Onrustig gedrag, zoals ijsberen, nestbouw, veelvuldig krabben of graven.
- Verminderde eetlust.
- Meer hijgen.
- Vaker plassen dan normaal.
- Ontlasting laten lopen.
- Braken.
- Versnelde ademhaling en hartslag.
- Meer drinken dan normaal.
Lichamelijke veranderingen
Naast de verandering in gedrag, vinden er ook lichamelijke veranderingen plaats om de hond voor te bereiden op de bevalling. Let op de volgende tekenen bij je drachtige hond:
Daling lichaamstemperatuur
Neem vanaf de 55e dag van de dracht drie keer per dag de temperatuur van de teef op. Normaal is de lichaamstemperatuur van een hond tussen de 38 en 39 graden, maar 12 tot 24 uur voor de bevalling zakt de temperatuur 0,5 tot 1,5 graden. Tijdens de bevalling kan de lichaamstemperatuur wat verhoogd zijn. Dit is normaal en zal na een paar dagen weer afzakken.
Uitvloeiing
Enkele dagen voor de bevalling van de hond kan er een slijmprop te zien zijn bij de vagina. Wanneer deze slijmerige uitvloeiing wat bloed bevat of groen van kleur is, is de bevalling van de hond waarschijnlijk begonnen!
Druppels melk uit tepels
Gezwollen melkklieren en druppeltjes melk uit de tepels, kunnen een teken zijn dat de bevalling gaat beginnen. Deze tekenen zijn echter wel onbetrouwbaar, omdat deze symptomen ook kunnen optreden bij schijnzwangerschap of in een eerder stadium van de dracht.
Daling progesterongehalte
Voorafgaand aan de bevalling van de hond daalt het progesterongehalte in het bloed. Wanneer je dit gehalte laat onderzoeken, kan een dierenarts voorspellen wanneer de bevalling plaats zal vinden!
De fasen van de bevalling
De bevalling van een hond bestaat uit drie fases. Tijdens de gehele bevalling is het belangrijk om goed op te letten of er geen complicaties zijn. Zo kun je bepalen of je zelf bij moet springen of de dierenarts moet inschakelen.
Ontsluitingsfase
De eerste fase van de bevalling bij een hond is de ontsluitingsfase. Hierbij zal de baarmoeder van de teef samentrekken en het geboortekanaal wordt wijder. De opening van de baarmoedermond wordt ook langzaam groter. Hierdoor zal de bevalling makkelijker verlopen. In deze fase van de bevalling zal de hond de eerste gedragsveranderingen tonen, zoals hijgen en graven. De ontsluitingsfase bij de hond duurt 6 tot 12 uur lang.
Uitdrijvingsfase
De volgende fase van de bevalling is de uitdrijvingsfase. De baarmoeder van de teef zal nog meer samentrekken en ze zal beginnen te persen. Zo worden de puppy’s richting de baarmoedermond en vagina gedreven. Als de eerste pup in de bekkenholte terecht komt, zal de moederhond nog harder gaan persen (liggend, staand of gehurkt). Wanneer de puppy’s geboren worden, kunnen ze nog geheel in de vliezen zitten. De teef zal deze vliezen kapot trekken, de pups schoonlikken en de navelstreng doorbijten. Wanneer ze dit niet snel doet, kun je de vliezen zelf verwijderen en slijm van de neus en bek af halen zodat de pup kan ademen. Ga hygiënisch te werk en gebruik een handdoek, want de structuur hiervan is vergelijkbaar met de ruwheid van de tong van een moederhond. Helpt de moederhond hierna mee? Dan hoef je niets te doen. Anders moet je zelf de ademhaling van de pups op gang helpen.
Controleren van de puppy’s
Nadat de puppy’s geboren zijn, is het belangrijk om ze op een aantal dingen te controleren. Let hierbij op lichamelijke afwijkingen, zoals een navelbreuk, gespleten gehemelte, hazenlip, afwijkende ledematen en vorm van de borstkas. Verder moet je controleren op de aanwezigheid van de anus. Bovendien is van belang om het geboortegewicht van de pups vast te stellen. Controleer hierna dagelijks of de pups 10% gewichtstoename per dag halen.
Nageboorte
Meestal volgt er na elke puppy de nageboorte, ook wel placenta of moederkoek genoemd. Deze placenta zit vast aan de baarmoederwand en zorgt ervoor dat de puppy bloed en voedingsstoffen krijgt, welke nodig zijn om te groeien. De placenta wordt vaak meteen na de bevalling van een pup uitgedreven, maar het kan ook nog een aantal minuten duren. De moederhond zal de placenta’s willen opeten. Dit is niet erg, maar de hond kan er misselijk van worden en diarree krijgen. Zorg er daarom voor dat ze er niet meer dan 5 eet. Aan het eind van de bevalling moet er per puppy één placenta zijn uitgekomen. Een achtergebleven placenta kan voor problemen zorgen!
Wat als een placenta achterblijft?
Wanneer een placenta niet wordt uitgedreven, kan dit voor complicaties zorgen. Bloedvaten waaraan de placenta vast zit, kunnen blijven bloeden. Hierdoor kan de teef veel bloed verliezen wat gevaarlijk is. Wanneer de moederhond koorts krijgt, is de kans groot dat er nog een achtergebleven placenta is en zul je de dierenarts moeten bellen.
Bevalling hond: wanneer dierenarts bellen?
Tijdens de bevalling van een hond hoop je natuurlijk dat alles goed verloopt. Helaas kunnen er soms complicaties optreden, maar wanneer moet je de dierenarts bellen bij de bevalling van de hond? Bel de dierenarts in de volgende situaties:
- Wanneer de uitvloeiing uit de vagina van de hond groen is, maar er binnen 2 tot 3 uur geen pup geboren wordt.
- Wanneer er stinkende uitvloeiing uit de vagina van de hond komt.
- Wanneer de teef bij de eerste pup langer dan 45 minuten flink perst of langer dan 1 tot 2 uur soms perst.
- Wanneer een teef bij de volgende puppy’s meer dan 30 minuten flink aan het persen is.
- Als er meer dan 3 uren tussen de geboortes van de puppy’s zitten.
- Bij twijfel en zorgen is het belangrijk om altijd een dierenarts te bellen.
Herstel teef na de bevalling
Een bevalling bij de hond kost veel energie. Vandaar dat het herstel na de bevalling heel belangrijk is. De moederhond zal de zorg voor de pups voor het grootste deel op zich nemen, maar als baasje moet je alles goed in de gaten houden.
Gedrag na de bevalling
Na de bevalling is de hond vanzelfsprekend erg moe en zal ze veel slapen. Gun haar daarom ook alle rust die ze nodig heeft en voorkom drukte en wilde bewegingen, zoals springen. Het is dan ook niet verstandig om vlak na de bevalling veel bezoek te laten komen of andere (onbekende) honden in de buurt te laten, want dit kan voor stress en beschermend gedrag bij de moederhond zorgen. Verder zal moederhond na de bevalling niet graag van haar plek afkomen. Ga dit ook niet forceren en bied het voedsel en water aan in de werpkist. Soms is het wel goed als de moederhond even haar eigen ding kan doen. Leg de pups dan op een warme plek met warmtelamp en stimuleer de teef mee te komen, zodat ze bijvoorbeeld haar behoefte kan doen.
Vaginale uitvloeiing bij de hond
Het is belangrijk om na de bevalling de vaginale uitvloeiing bij de hond te controleren. Na de bevalling is uitvloeiing heel normaal. Deze is in het begin bloederig en zal na enkele dagen lichtbruin worden. De vaginale uitvloeiing stopt meestal na een paar dagen tot een week. Verder hoort de uitvloeiing altijd geurloos te zijn. Wanneer het stinkt, is het aan te raden contact op te nemen met een dierenarts. Let ook op dat de hond vrolijk en actief blijft en eetlust behoudt.
Melkklieren
De melkklieren van de moederhond horen soepel te zijn en aanrakingen horen geen pijn te doen bij de hond. Het is verstandig om de melkklieren te checken op hardheid, afwijkende melk (geur of kleur) of pijnlijkheid bij het aanraken. Wanneer er inwendige afwijkingen te zien of voelen zijn, kan dit duiden op een melkklierontsteking. Neem dan contact op met een dierenarts.
Voeding voor de moederhond
Na een bevalling heeft de moederhond meer (energierijke) voeding, zoals puppyvoeding, nodig. In puppyvoer zit een verhoogde concentratie aan calcium en andere belangrijke bouwstoffen die de teef nodig heeft. Je mag haar daarom 3-4 maaltijden per dag geven. Rond de derde week na de bevalling zullen de pups meer melk gaan drinken. Hierdoor zal de energiebehoefte van de moederhond tot wel 4 keer hoger worden dan normaal. Als de puppy’s rond de 4 weken oud zijn, kunnen ze bijgevoerd worden. De hoeveelheid voer van de moederhond kan dan langzaam worden afgebouwd. Wil de moederhond niet graag eten? Stimuleer dan het hongergevoel door een beetje lauwwarm water over de maaltijd te doen!
